Ik ben een Italiaanse huwelijksfotograaf en een kunstschilder, gevestigd in Brussel en wereldwijd beschikbaar.
Hoe kan ik mezelf beschrijven? Ik ben een minnares, een dromer, een positieve denker, een langzame reiziger, een zoeker naar wijsheid en schoonheid.
Ik hou van Wilson, mijn man, mijn familie en mijn vrienden. Verder hou ik van lachen, zwemmen, zingen onder de douche en films kijken op de bank. Ook hou ik van goede Italiaanse pizza’s, zonsondergangen op het strand en warm zonnig weer. Maar ik ben ook gewend geraakt aan het Belgische weer!
Men zei me dat ik beter zou kiezen tussen schilderen of huwelijksfotografie. Maar dat kon het niet, dus besloot ik ze samen te laten vloeien.
Ik zoek de echte, alledaagse Liefde die zich verbergt in de kleine dingen: een glimlach, een ondersteunende blik, je opwarmen aan iemand als het buiten vriest, en alle kleine onvolkomenheden en gebreken die ons uniek maken.
Ik zoek het soort liefde dat ons doet lachen tot we huilen, degene die obstakels en moeilijke tijden onder ogen ziet, die het beste in ons naar boven brengt – maar bij ons blijft tijdens het ergste – die de band alleen maar versterkt en dieper maakt.
Ik heb zelf naar de liefde gezocht, tot ik hem vond! En ik zoek het overal, altijd, overal om me heen, waar ik ook ga.
Wat maakt het leven het meest de moeite waard? Ik geloof dat liefde (en huwelijksfotografie! en kunst! en pizza!) het antwoord is. De hele tijd vind ik mezelf in ontzag door de synchroniciteit en door het wonder van de toevalligheden die twee zielen bij elkaar brengen en hen verliefd maakt – om een van mijn favoriete Italiaanse zangeressen te citeren, “da far pensare che l’universo l’han fatto apposta perché voi due vi incontraste là” – “het lijkt erop dat het universum met opzet is gemaakt voor jullie twee om elkaar te ontmoeten”.
Dus dat is waarom, als ik geen foto’s maak op bruiloften, je me zult zien
Tot hiertoe heb ik in vijf verschillende steden gewoond en Brussel zal waarschijnlijk niet de laatste zijn.
Ik ben ook gepassioneerd door vreemde talen: andere dan het Italiaans – en een paar regionale dialecten 🙂 – ik spreek Engels, Spaans, Frans, een beetje Nederlands en Duits.En ik voel me erg aangetrokken tot Grieks, Chinees, Arabisch en Swahili.
Ik hou ervan om tijd en ervaringen te delen, ik hou ervan om nieuwe mensen te ontmoeten en ik ben gek op mijn vrienden. Vriendschappen zijn voor mij net zo heilig als Liefde.Ik geloof dat we altijd mensen ontmoeten om een reden, en er valt altijd iets te leren van iemand. Mensen zijn wonderen, sterren, spiegels..
Daarom ben ik uiteindelijk huwelijksfotograaf geworden. Omdat ik van mensen hou. En ik nog meer van ze hou als ze gelukkig en verliefd zijn.
Op een dag, meer dan tien jaar geleden, kreeg ik last van rugpijn. Na twee maanden kon ik bijna niet meer rechtstaan. Het deed de hele tijd pijn. De oorzaak was een hernia. Een vreselijke periode van bijna twee jaar, met duizend artsen – waarvan er één me vertelde dat ik me maar moest neerleggen bij het feit dat ik niet meer kon lopen.
Ik heb twee operaties ondergaan, maandenlang fysiotherapie en veel leed moeten doorstaan.
Ik werd meer hongerig dan ooit: hongerig om te zien, om te kijken, om te verkennen. Om te bewegen, om diep te gaan, om elk deel van mijn lichaam te eren. Om de tijd die ik in dit leven heb altijd op zijn best te gebruiken. Het gaf me de kracht en de moed om voor mezelf te gaan werken, en om eindelijk alleen nog maar te doen waar ik van hou.
Hierna begon ik diepgaand te begrijpen wat belangrijk voor me is.
Ik heb altijd een geweldige tijd als ik een koppel fotografeer. ‘Crazy in love’ te zijn, zoals ik die verliefd ben op mijn man, elke keer als ik twee geliefden ontmoet, zie ik mezelf in hen. Als je naar me kijkt tijdens ontroerende momenten tijdens een huwelijk, zie je me misschien glimlachen met kleine traantjes in mijn ogen.
Ik ben gefascineerd door de miljoenen uitdrukkingen die een gezicht kan laten zien, door gebaren, intieme details, een glimlach en tranen vanuit authentieke emoties.
Ik hou van spontane foto’s: reportage en documentaire stijl is mijn ding, samen met street photography en creatieve portretten. Ik hou ervan om langzaam te observeren en om schoonheid en inspiratie te vinden in de kleine, niet zichtbare dingen.
En ik hou van fotografie, omdat ik het magisch vind, niet alleen in de manier waarop het licht “schrijft”, maar ook in de kracht om de perceptie van tijd te veranderen, om emoties vast te leggen, en ze voor altijd te laten duren.
